- براي ما از زندگي مسيحيان در ايران بگوييد و اينكه زندگي به‌عنوان يك اقليت ديني چگونه است؟
ضمن تبريك ميلاد مسيح به همه مسيحيان جهان و به‌خصوص كشور عزيزمان ايران بايد بگويم ما آشوريان حدود 3هزار و 700سال است كه در ايران زندگي مي‌كنيم؛ به‌عنوان آشوري و ملتي كه 2هزار و 600سال پيش توسط كورش سرنگون شد. 2هزار و 600 سال است كه ما با مردم ايران زندگي مسالمت‌آميزي داشته‌ايم؛ مردمي كه نخستين ملتي بودند كه در قرن اول مسيحيت در امپراتوري ايران به‌عنوان يك ملت از پير و جوان، مرد و زن مسيحي شدند. حدود 1400 سال است كه به‌عنوان مسيحي آشوري در كنار مسلمانان، در كشور ايران زندگي بسيار مسالمت‌آميزي داشته‌ايم. در صدر اسلام نيز آَشوريان جزو ياران پيامبر(ص) و امام اول شيعيان، امام علي(ع) بوده‌اند و حتي افرادي را داشته‌ايم كه به‌عنوان كارگزار فعاليت مي‌كردند. همين حركات باعث شده عهدنامه‌اي بين مسيحيان كه نصراني خطاب مي‌شدند با امام علي (ع) بسته شود. اصل اين عهدنامه در موزه چهلستون اصفهان نگهداري مي‌شده است. اين عهدنامه به اعتقاد بنده، يك مدرك بين‌المللي است و امام علي(ع) در اين عهدنامه به تابعين خودشان دستوراتي داده‌اند كه به چه صورت نسبت به نگهداري اماكن ديني و مذهبي و كليساهاي ما و به چه صورت با مردم شيعه بتوانند زندگي كنند. در اين عهدنامه قيد كرده‌اند اگر فردي از تابعين من اين را اجرا نكند تا ابد از من نيست و از من دور است. موقع انقلاب اسلامي جرقه‌هاي اميد در دل ما زنده شد كه شايد اين عهدنامه كه در نظام‌هاي قبلي فراموش شده بود، دوباره احيا خواهد شد و زماني كه امام راحل وارد ايران شدند، در روزهاي اوليه انقلاب جامعه اقليت‌هاي ديني را يعني ملت‌هاي يهودي، زرتشتي، ارمني و آشوري را به حضور پذيرفتند. در آن جلسه كه من هم حضور داشتم امام(ره) اشاره كردند كه ما همه ملت واحد و يدواحد هستيم. اين فرمايش آن جرقه‌ها را داد كه ما مي‌توانيم در جمهوري اسلامي زندگي كنيم بدون هيچ دغدغه‌اي و خوشبختانه توانستيم زندگي خوبي را پشت سر بگذرانيم.
- يعني زندگي ميان مسلمانان براي شما با سختي همراه نيست؟
نه هرگز! بعضي‌ها مي‌گويند ما زندگي مسالمت‌آميزي داريم. من رغبتي ندارم از اين كلمه استفاده كنم. ما وقتي قانون اساسي كشورمان را نگاه مي‌كنيم مي‌گويد همه مردم ايران با هم برابرند، همه آزادند در اجراي فرايض ديني و مسيحيت، زرتشتي و كليمي جزو اديان رسمي مندرج در قانون اساسي كشور هستند. زماني كه اين را در قانون اساسي مندرج كردند و نوشتند، طبيعتا با اين حركت مانور ندادند، وقتي اين را گذاشتند يعني فرايض ديني و مسائل مذهبي، تمام‌شان بايد انجام پذيرد. روي همين قانون ما اعيادمان را با كمال آسايش برگزار مي‌كنيم. بحثي كه بايد خوانندگان همشهري به آن توجه كنند اين است كه در مقابل تمام كنيسه‌هاي يهوديان يا كليساهاي آشوريان در كشورهاي مثلا متدين و متمدن كه ادعا هم مي‌كنند دمكراسي در آنها برقرار است، مأمور مي‌گذارند كه امنيت را حفظ بكنند؛ ولي در ايران اين اتفاق هيچ وقت نيفتاده. جلوي هيچ كليسا يا كنيسه‌اي ما نياز به مأمور نداريم و اين امنيت در ايران وجود دارد.
- شما در جايگاه سياسي هستيد. مي‌خواهم بدانم چقدر از آموزه‌هاي مسيح در عملكرد سياسي‌تان استفاده كرده‌ايد؟
ما به‌عنوان مسيحيان، وارث بعضي فرمايشات عيسي مسيح(ع) هستيم. عيسي مسيح (ع) به ما ياد داده در را بكوبيد به رويتان گشوده خواهد شد. وقتي من پشت در باشم در را بكوبم شما مي‌گوييد بفرماييد، روي اين مبنا مي‌گويد در را بكوبيد كه به رويتان گشوده خواهد شد. مي‌گويد بطلبيد بهتان داده خواهد شد. به ما مسيحيان، گفته است در هر مملكتي كه هستيد هرجا كه زندگي مي‌كنيد قانون آن را رعايت كنيد و احترام بگذاريد. طبيعتا اينها مسائل اوليه سياست است و ما بايد بدانيم به چه صورت قدم برداريم. در تمام شرايط، ما 5نفر اقليت مجلس بدون گرايش به جناح‌هاي مختلف هميشه سعي كرده‌ايم به نفع مملكت قدم‌برداريم. چيزي كه ما ياد گرفته‌ايم اين است كه منافع ملي را نبايد فداي منافع جناحي و شخصي بكنيم. صددرصد مخالف اين حركت‌ها هستيم. حتي اگر قرار باشد در مجلس اين اقدامات انجام شود ما پايبندش نيستيم. ما دوست داريم منافع همه‌‌چيز، منافع جناحي قومي و... فداي منافع ملي نظام و مملكت باشد و وقتي به اين رسيديم قطعا بين اقشار مختلف جامعه انسجام به‌وجود مي‌آيد. وقتي همه‌‌چيز به نفع كليات باشد، من هم جزئي از كليات هستم. هر آنجه به نفع باشد طبيعتا من هم سود مي‌برم و به ضرر هم باشد طبيعتا من هم ضربه مي‌بينم و وقتي من در اقليت هستم بيشتر آسيب مي‌بينم. امروز متأسفانه در خيلي شرايط مي‌بينيم كه مدعيان دمكراسي همواره سعي مي‌كنند كه كشور ما را محكوم كنند كه حقوق اقليت‌ها در ايران پايمال مي‌شود و اين دروغ محض است و من هم مصاحبه‌اي داشتم و گفتم ما ايراني‌ها مي‌گوييم شنيدن كي بود مانند ديدن. اصلا از همه آنها دعوت مي‌كنيم كه به ايران بيايند و در مراسمات ميلاد مسيح شركت كنند تا ببينند چگونه به خوبي آنها را انجام مي‌دهيم.
- زندگي زير سايه امنيت در ايران چگونه است؟
بنده دبيركل اتحاديه جهاني آَشوريان هستم. اتحاديه جهاني آَشوريان در سال 1968 تاسيس شده و 37سال يكسره در آمريكا مستقر بوده، الان 6سال است كه بنده دبيركل شده‌ام و منتقلش كرده‌ام به ايران، چرا؟ چون آزادي سياسي و آزادي امنيتي و اجتماعي و ارتباط با مردم آشوري در سطح جهان و كمك‌ها و مساعدت‌هايي كه انجام مي‌پذيرد باعث شده بتوانيم كارها را انجام دهيم. روي همين مسائل 3كنفرانس جهاني آشوريان در ايران برگزار شده است. اين اتحاديه دارد كمك مي‌كند به 150هزار آَشوري‌اي كه از موصل و نينوا فرار كرده‌اند و در اربيل و آنكارا ساكن هستند و با زندگي بسيار سخت در كانكس‌هاي 56متري روزگار را سپري مي‌كنند. در اين مدت توانسته‌ام 56بار از هلال‌احمر كمك‌هايي بگيرم و بفرستم براي اين عزيزان كه شامل حدود 200تن خواربار، 10 هزار پتو و زيرانداز مي‌شود و به مناسبت ميلاد مسيح (ع) به دستشان مي‌رسد. شايد اكثر آشوريان جهان، ايران را بهترين زادگاه خودشان بدانند، مكاني كه بتواند براي آينده ما فكري و كمكي بكند كه مردم ما بتوانند دوباره در كنار هم جمع شوند و بدون هيچ دغدغه‌اي زندگي كنند.
نظر شما